Simon Ateba is hoofdcorrespondent van het Witte Huis voor Today News Africa voor president Joe Biden, vice-president Kamala Harris, de Amerikaanse regering, de VN, het IMF, de Wereldbank en andere financiële en internationale instellingen in Washington en New York.
President Joseph R. Biden Jr. verleende vrijdag volledige gratie aan zes personen. De individuen zijn Gary Park Davis, Edward Lincoln De Coito III, Vincent Ray Flores, Beverly Ann Ibn-Tamas, Charlie Byrnes Jackson en John Dix Nock III.
Lees hieronder hun volledige achtergrondverhalen zoals vrijgegeven door het Witte Huis.
Gary Park Davis – Yuma, Arizona
Gary Parks Davis is een 66-jarige man die op 22-jarige leeftijd bekend heeft gemaakt schuldig te zijn aan het gebruik van een communicatievoorziening (een telefoon) om een onwettige cocaïnetransactie mogelijk te maken. gevangenis. Hij voltooide zijn proeftijd in 1981. Na zijn overtreding behaalde dhr. Davis een bachelordiploma en werkte hij gestaag, onder andere door zijn eigen landschapsarchitectuurbedrijf te runnen en bouwprojecten te leiden. Hij is de afgelopen decennia ook betrokken geweest bij zijn gemeenschap, hij was voorzitter en penningmeester van de boosterclub van de plaatselijke middelbare school, zelfs nadat zijn kinderen waren afgestudeerd, en verrichtte burgerwerk en fondsenwerving als lid van de plaatselijke roterende club en kamer van handel.
Edward Lincoln De Coito III – Dublin, Californië
Edward Lincoln De Coito III is een 50-jarige man die op 23-jarige leeftijd schuldig pleitte aan betrokkenheid bij een samenzwering van marihuanahandel; zijn betrokkenheid bleef beperkt tot het vijf of zes keer dienen als koerier. De heer De Coito begon zijn gevangenisstraf in maart 1999 en werd vrijgelaten in december 2000. Voorafgaand aan zijn misdrijf diende hij eervol in het Amerikaanse leger en de legerreserves. Tijdens zijn dienst ontving hij talloze onderscheidingen, waaronder de Southwest Asia Service Medal, Army Good Conduct Medal en de Humanitarian Service Medal. Na zijn vrijlating werkte de heer De Coito ongeveer 15 jaar als bekwaam elektricien en begon daarna aan een tweede carrière als piloot.
Vincent Ray Flores – Winters, Californië
Vincente Ray Flores is een 37-jarige man die op ongeveer 19-jarige leeftijd xtc en alcohol gebruikte terwijl hij in het leger diende; hij pleitte later schuldig bij een speciale krijgsraad. De heer Flores werd veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf, verbeurdverklaring van $ 700 loon per maand gedurende een periode van vier maanden en verlaging van de rang tot E-2. In ruil voor zijn pleidooi gaf de bijeenroepende autoriteit opdracht tot zijn deelname aan het Air Force Return to Duty Program, een rehabilitatieprogramma van zes maanden dat geselecteerde overtreders de kans geeft om na therapie en opleiding weer aan het werk te gaan. De oproepingsbevoegdheid wijzigde vervolgens de rangverlaging naar E-3. De heer Flores blijft in actieve dienst en heeft de Global War on Terrorism Expeditionary Medal, het Air Force Expeditionary Service Ribbon with Gold Border, de Air Force Outstanding Unit Award, de Air Force Commendation Medal en de Meritorious Unit Award ontvangen. Zijn gedrags- en efficiëntiebeoordelingen waren uitstekend. Verder is dhr. Flores lid van de erewacht, heeft hij geholpen anderen op te leiden voor ceremonies van de erewacht en heeft hij zich via zijn militaire eenheden voor een aantal goede doelen aangemeld. Deze omvatten Habitat for Humanity, een geldinzamelingsactie voor kankeronderzoek en evenementen voor militaire leden die terugkeren van uitzending.
Beverly Ann Ibn-Tamas – Columbus, Ohio
Beverly Ann Ibn-Tamas is een 80-jarige vrouw die werd veroordeeld voor moord in de tweede graad terwijl ze gewapend was voor het doden van haar man. Mevr. Ibn-Tamas, 33 ten tijde van het incident, was zwanger en getuigde dat haar man haar voor en tijdens haar zwangerschap had geslagen, uitgescholden en bedreigd. Volgens haar getuigenis had haar man haar fysiek aangevallen en bedreigd in de momenten voordat ze hem neerschoot. Tijdens haar proces weigerde de rechtbank getuigenverklaringen van deskundigen toe te staan met betrekking tot het mishandelde vrouwensyndroom, een psychische aandoening en gedragspatroon dat zich ontwikkelt bij slachtoffers van huiselijk geweld. Mevr. Ibn-Tamas werd uiteindelijk veroordeeld tot een gevangenisstraf van één tot vijf jaar, met aftrek van de uitgezeten tijd. Het beroep van mevr. Ibn-Tamas was een van de eerste belangrijke stappen in de richting van gerechtelijke erkenning van het mishandelde vrouwensyndroom, en haar zaak is het onderwerp geweest van talrijke academische studies. Tot voor kort was mevr. Ibn-Tamas de directeur van Nursing voor een in Ohio gevestigd bedrijf in de gezondheidszorg, en op 80-jarige leeftijd blijft ze daar werken als casemanager. Ze voedde de twee kinderen op die door haar man waren verwekt als alleenstaande moeder; haar kinderen hebben een hogere graad behaald en haar dochter is nu advocaat.
Charlie Byrnes Jackson - Swansea, Zuid-Carolina
Charlie Byrnes Jackson is een 77-jarige man die schuldig pleitte aan één telling van bezit en verkoop van gedistilleerde dranken zonder belastingzegels. De overtreding, die plaatsvond toen de heer Jackson 18 was, betrof een enkele illegale whiskytransactie en resulteerde in een nominaal verlies voor de overheid. In 1964 werd hij veroordeeld tot een proeftijd van vijf jaar. De heer Jackson probeerde zijn droom te vervullen om dienst te nemen bij het Amerikaanse Korps Mariniers na zijn middelbare schooldiploma in 1964, maar werd afgewezen vanwege de federale veroordeling. De heer Jackson voltooide zijn proeftijd in juni 1969. De heer Jackson is een actief lid van zijn kerk sinds 1987, en hij heeft vele leden van de gemeenschap in nood geholpen en zijn timmermansvaardigheden gebruikt om de kerkgebouwen te onderhouden en te renoveren.
John Dix Nock III – St. Augustinus, Florida
John Dix Nock III is een 72-jarige man die schuldig pleitte aan één telling van het huren en in gebruik nemen, als eigenaar, van een plek voor het vervaardigen van marihuanaplanten. Meneer Nock aanvaardde de verantwoordelijkheid voor zijn misdaad, die 27 jaar geleden plaatsvond. Meneer Nock verbouwde geen marihuana en speelde geen rol in de samenzwering van de kweekkooi. In 1996 werd hij veroordeeld tot zes maanden gemeenschapsopsluiting in plaats van gevangenisstraf, gevolgd door drie jaar onder toezicht vrijgelaten. In plaats van verbeurdverklaring betaalde meneer Nock de regering de waarde van het huis dat hij aan zijn broer had verhuurd. De heer Nock voltooide zijn opsluiting in de gemeenschap in maart 1997, zijn termijn van vrijlating onder toezicht eindigde op 23 maart 2000, zonder incidenten. De heer Nock exploiteert een algemeen aannemersbedrijf. De heer Nock begeleidt jonge aannemers via een professionele netwerkgroep en sinds 1999 helpt hij bij de organisatie van een jaarlijks vistoernooi ten voordele van mishandelde jonge mannen.
